Nowa rola planisty w samodzielnym planowaniu pracy

W wielu sektorach, np. w przemyśle, rola planisty jest bardzo tradycyjna: odpowiada on za codzienne planowanie pracy, często też za układanie siatki urlopów i załatwianie innych spraw, takich jak np. absencje z powodu choroby czy zmiany w harmonogramach. Wiele organizacji stosujących pracę zmianową nie oddziela wyraźnie roli planisty od roli szeregowego pracownika. Często wręcz planiści sami pracują w systemie zmianowym, a planowanie pracy jest dla nich czynnością poboczną. W wielu sytuacjach pracownicy stanowiący obsadę poszczególnych zmian pracują ze sobą od lat i pomiędzy nimi a planistą wytworzyła się silna wież. Kiedy przedsiębiorstwo wprowadza zmiany, takie jak np. samodzielne planowanie pracy, rola planisty w organizacji diametralnie się zmienia.

Samodzielne planowanie pracy w praktyce

Samodzielne planowanie pracy odbywa się w trzech etapach. Na etapie pierwszym pracownicy sami wypełniają siatki godzinowe według własnego uznania. Na etapie drugim muszą skorygować wszelkie pojawiające się w harmonogramie niezgodności (np. problemy z niedoborem lub nadmiarem pracowników w danym okresie). Dopiero na trzecim etapie wkracza planista, którego zadaniem jest aktywne przydzielanie lub usuwanie obsad w przypadku, gdy harmonogram nie realizuje w odpowiedni sposób potrzeb kadrowych przedsiębiorstwa. Wprowadzanie zmian w harmonogramie wymaga bezstronności, ponieważ planista często musi podejmować trudne decyzje (np. kogo wybrać do obsady wolnej zmiany). Można to osiągnąć prowadząc rejestr skuteczności poszczególnych pracowników w rozwiązywaniu problemów z niedostatecznym czy nadmiernym obłożeniem na drugim etapie procesu. Pozwala to na podjęcie obiektywnej decyzji w zakresie obsady wolnej zmiany (o ile pozwalają na to przepisy prawa o czasie pracy).

 

Nowa rola planisty

W przypadku samodzielnego planowania pracy, rola planisty zmienia się z operacyjnej na taktyczną: planista wkracza do akcji w sprawach związanych ze zdolnością wytwórczą, optymalizacją potrzeb kadrowych, umowami i wydajnością procesu planowania.

 

Ponadto planista skupia się na konkretnych zadaniach gwarantujących powodzenie programu samodzielnego planowania pracy, tj. pomaga pracownikom na drugim etapie podczas wprowadzania modyfikacji w ich godzinach pracy tak, aby uniknąć konfliktów w harmonogramie. Planista musi ponadto jak najbardziej stymulować pracowników do samodzielnego modyfikowania godzin pracy w razie potrzeby. Jeśli pracownicy napotykają przy tym na trudności, planista musi udzielić dalszej pomocy. Może to mieć formę indywidualnego doradztwa, jak i pracy w grupach. Jednakże jeśli planista nadal będzie wykonywał swoje obowiązki w tradycyjny sposób i samodzielnie wprowadzał zmiany w harmonogramach, pracownicy nie będą dostatecznie umotywowani do tego, aby wziąć odpowiedzialność za planowanie własnej pracy.

 

Déhora oferuje swoją pomoc

Déhora oferuje pomoc w tym zakresie w dwóch formach. Po pierwsze, doradzamy planistom podczas przejścia z metod tradycyjnych na samodzielne planowanie pracy. Po drugie, centrum usług planistycznych Déhora (Planning Service Center) dysponuje specjalistami, którzy mogą pokierować procesem na trzecim etapie. Taka pomoc ułatwia podejmowanie obiektywnych decyzji w zakresie przydzielania zmian.

 

Czy rozważają Państwo wdrożenie samodzielnego planowania? W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu!

Zobacz także

Zalety indywidualnego zarządzania czasem pracy

Dlaczego indywidualne zarządzanie czasem pracy może okazać się dobrym rozwiązaniem Związki zawodowe coraz częściej naciskają na pracodawców, aby zapewniali swoim…

Znaczenie elastyczności czasu pracy w zarządzaniu

Elastyczność czasu pracy Czas jest dla współczesnych społeczeństw wartością o szczególnym znaczeniu, a poczucie jego braku coraz bardziej powszechne. W…